Verhaal van Ferry

Het verhaal van Ferry begint al op zeer jonge leeftijd.

Ferry ziet meerdere instellingen van binnenuit maar kan zich nergens aarden. Door de vele prikkels, veranderingen en voortdurende personele wisselingen, lukt het Ferry niet om vertrouwen in de hulpverlening te krijgen. Hij kon niet zijn beste beentje voorzetten. ,,Het bleef in mijn hoofd maar onrustig en daar werd ik boos van”, vertelt hij zelf. Ferry kreeg steeds meer moeite met gezag en ging zich afzetten. Hij had geen toekomstperspectief en ging van een open setting naar gesloten. Toen zijn ouders ook de wanhoop nabij waren, plaatsten zij een noodkreet in de krant. Op dat moment hebben verschillende oud-hulpverleners van Ferry zich ingezet om hem vanuit de gesloten setting op De Klimop geplaatst te krijgen.

Rust

In een kleinschalige setting met slechts enkele en steeds dezelfde begeleiders bloeide Ferry langzaam op. Vanuit een nette woonwijk met betrokken buurtbewoners ging Ferry zich teeds meer thuisvoelen. Ferry deed sociale contacten op in de buurt, maakte vriendschappen en ging trouw naar zijn dagbesteding en sport. Een vaste routine deed hem goed. Elke dag dezelfde begeleiders maakte het mogelijk dat Ferry een vertrouwensband kreeg met hen en vanuit die band konden er stappen gemaakt worden. Langzaam maar zeker viel het instellingsgedrag van Ferry af en kon hij zich steeds kwetsbaarder opstellen. Vanuit instellingen zijn kinderen gewend dat er consequenties vastzitten aan negatief gedrag, bij De Klimop moeten zij met ons in gesprek en bieden we alternatieven aan voor dat gedrag. De visie van het Sociaal Competentie model waar het personeel in geschoold is vanuit hun J.J.I. achtergrond ligt hieraan ten grondslag. Voor Ferry even wennen, maar het werpt zijn vruchten af. Het zijn ingredienten waar wij als De Klimop met ons ervaren personeel vroeg of laat de vruchten van plukken. Wij zien het als een succesformule, zo ook in het geval van Ferry.

Trots

Inmiddels is Ferry 20 en woont hij nog steeds beschermd bij De Klimop. Ferry: ,,Dat er altijd 24 uur per dag iemand voor mij beschikbaar is als ik die nodig heb doet mij goed. Ze staan altijd voor me klaar en dat voelt goed.” Het meest trots is Ferry op het contact met zijn ouders wat vroeger ingewikkeld en lastig was, maar nu hecht is. Hij gaat regelmatig naar zijn ouders als hij daar behoefte aan heeft. ,,Ook mijn opa gaat regelmatig met mij vissen als het mooi weer is en ik bezoek vaak mijn zus”, aldus Ferry. In overleg bepaalt hij hoe lang en wanneer hij op bezoek gaat. Ook zijn dagbestedingsplek bij NH Post doet Ferry erg goed. ,,Ik werk daar als fietskoerier. Ik ben als het ware een uithangbord van het bedrijf en moet me ook zo gedragen, dat hebben we zo afgesproken. Ik heb daar geen moeite mee, integendeel. Mijn collega’s zijn vriendelijk, mijn begeleider vanuit NH Post begrijpt me, neemt de tijd voor me en het werk is erg leuk. Zelfs de directeur maakt regelmatig een praatje met me als ik op de werkvloer mijn pakketten kom halen, mijn route uitstippel of als ik een kopje koffie drink in de kantine”.

Samen

Ook wij van De Klimop zijn trots op de samenwerking. Bedrijven die zich op deze intensieve en bijzondere manier inzetten voor mensen met een beperking of afstand tot de arbeidsmarkt zijn schaars. Je moet ook altijd even afwachten hoe het wederzijds klikt. Maar NH Post straalt rust uit; er wordt echt de tijd voor Ferry genomen en ze weten wat ze doen. De communicatie is goed, we doen het echt samen. Ferry is trots op de stappen die hij tot nu toe heeft gemaakt. Soms moeten we even een stapje terug om vervolgens weer twee stappen vooruit te gaan. Altijd blijven zoeken naar kansen en deze afstemmen op wat de bewoner nodig heeft of wilt. Dat is waar we voor staan. Voor Ferry is het een succesformule gebleken. Er zijn nog veel stappen te gaan, maar Ferry mag trots zijn op wat hij tot nu toe heeft bereikt. En dat is hij.