Verhaal van Jelle

Jelle (10) woont op dit moment op het trainingscentrum kind & jeugd van de Klimop. Hij is sinds zijn zevende woonachtig in een instelling in de vorm van een woongroep. Jelle woonde met zijn ouders en jongere zusje (5) in Alkmaar. Thuis ging het niet goed meer en ouders zochten naar een goede plek voor Jelle. Thuis was Jelle veel boos en had woede uitbarstingen wat een grote druk op het gezin legt. Jelle vindt het moeilijk om met zijn boosheid om te gaan. Nadat Jelle op een aantal verschillende woongroepen gewoond heeft kwamen ze terecht bij de Klimop. “Ik vond het spannend en eng, want ik kon niemand.” Jelle vond het in het begin lastig, omdat er nieuwe gezichten waren, nieuwe regels en een nieuwe omgeving. Nu lijkt Jelle prima op zijn plek te zitten en vertelt hij enthousiast over de mooie omgeving en waarom de Klimop leuk is. “Ik hou van de natuur en dat is hier. Ik kan hier op de Wii, met lego spelen, met anderen kinderen en op mijn kamer zitten.”

De aller eerste periode is de moeilijkste periode. Jelle geeft aan dat hij het vooral lastig vond om nieuwe mensen te leren kennen, nieuwe afspraken, andere regels en een andere aanpak en benadering dan hij gewend was vanuit zijn eerder instellingservaringen. “Dit is niet de afspraak bij mijn andere woongroep.” Jelle heeft het in het begin zichtbaar moeilijk, maar zoveel anders in één keer voor een tienjarige is niet gemakkelijk. Daarnaast kan Jelle goed vertellen dat hij het lastig vindt om zijn vader en moeder te moeten missen, maar dat het ook leuk is om op de Klimop te wonen. “Ik heb mijn eigen kamer en ingang waar papa en mama komen. Ik vind dit fijn”. Jelle kan zich terugtrekken en naar zijn eigen kamer gaan wanneer prikkels hem te veel worden. Jelle geeft aan blij te zijn wanneer zijn ouders bij hem langs komen. “Ik mag en kan ook mijn ouders bellen of iPad spelletjes met hen spelen. Ik speel graag Roblox.”

In het begin heeft Jelle geregeld een woedeaanval en kon hij in een rap tempo van groen naar rood op zijn boosheidsmeter overslaan. Jelle leren om minder heftig en minder boos te worden is zeker haalbaar. In het begin zijn al deze nieuwe dingen bij elkaar erg zoeken voor Jelle, maar ook zeker voor personeel. Jelle geeft steeds beter aan wat hij prettig vindt en wat absoluut niet. “Duidelijkheid geeft mij rust”. Ook nabijheid en structuur geven Jelle rust. Het doel van Jelle is om te kunnen benoemen wat hem boos maakt en om te kijken wat hem gaat helpen wanneer hij boos is. “ik vind het fijn om met mijn teddybeer berend op bed te zitten als ik boos ben en dat groepsleiding bij mij is”. Begeleiding is in nabijheidbied, praat tegen hem en geeft aan wat er verwacht wordt van Jelle. Dit geeft duidelijkheid. Alle momenten gaan met vallen en opstaan en dat hoort erbij, want niet boos kunnen zijn is niet menselijk. Door op alle momenten voor Jelle te blijven zorgen en hem positief te benaderen en hierbij te complimenten op allerlei momenten, zoals wanneer hij in contact komt geeft een positieve wending en bijdrage aan zijn zelfvertrouwen. Hij gaat langzamerhand zelf inzien wat hij goed kan en kan steeds beter aangeven wat hij wil en fijn vind door dit uit te spreken.

Jelle heeft op verschillende woongroepen gewoond, maar niets lijkt helemaal aan te sluiten bij wat Jelle lijkt nodig te hebben. Groepsstructuren werken niet en maatwerk lijkt belangrijker en beter aan te sluiten bij de behoeftes van Jelle. Jelle kan door vele prikkels, veranderingen en drukte om zich heen niet goed tot rust komen. “Ik heb veel drukte in mijn hoofd, waardoor ik boos kan worden en ben dan verdrietig dat ik boos geweest ben.” Wanneer Jelle wel de rust, structuur en duidelijkheid heeft gaat het beter met hem. “Ik kan dan mijn tijger, die mij boos kan maken in zijn hok houden. Zo werkt dat in mijn hoofd.”

In de jeugdsetting, met enkele en steeds dezelfde begeleiders kan Jelle een band opbouwen en wennen aan nieuwe structuren die hem rust moeten bieden en hem duidelijkheid moeten geven. “Ik vind het fijn als groepsleiding duidelijk is en ik meer rust in mijn hoofd heb.” De Klimop geeft duidelijkheid en biedt een bepaalde structuur dat aansluit bij Jelle als individu dat ervoor zorgt dat Jelle weet waar hij aan toe is. Wanneer Jelle boos is tijdens een schooldag en naar huis moet, was hij in het begin bang dat er boos op hem gereageerd zou worden. Echter door op de Klimop in gesprek te gaan en alternatieven aan te bieden in plaats van consequenties aan negatief gedrag, blijven wij in contact met Jelle. “Ik vind het fijn hoe groepsleiding op mij reageert”. Jelle lijkt zich gehoord te voelen en er wordt ingezoomd op het positieve van het kind. In het begin dat Jelle op de Klimop kwam zei hij vaak; “Ik doe alles fout” door deze uitspraak om te buigen en te kijken naar wat goed gaat krijgt Jelle meer zelfvertrouwen.

“Ik hou van de natuur. Ik vind het fijn om naar mijn favoriete plekje op de dijk te gaan.” Jelle vind het fijn om rust te hebben en om buiten uit te kunnen waaien. “Ik word rustig van de zee en vind het fijn om naar de zee te luisteren.” Ook vindt Jelle het leuk om naar de speeltuin te gaan waar hij op zijn eigen fiets naar toe kan gaan om met andere leeftijdsgenoten te kunnen spelen. Groepsleiding is in nabijheid en ondersteunt om contacten aan te gaan. “Ik vind het ook leuk om spelletjes te spelen met groepsleiding en andere groepsgenoten (verstoppertje- Tikkertje).”